Update vanuit Ibiza

September, de maand waarin we weer langzaam na gaan denken over de herfst met de herinneringen in ons achterhoofd van zomer 2016.
Hoe is jullie zomer? Nieuwe avonturen beleefd? Weer met de caravan op pad geweest? Veel van de zon genoten, of hou je juist meer van de schaduw? Mooie boeken gelezen? Het is altijd mooi om te merken dat we tijdens de zomer altijd ietsjes rustiger aan mogen doen van onszelf en er tijd is om te genieten. Ik hoop dan ook dat jullie dit hebben gedaan!

Leuke tegenhanger is dat op Ibiza de zomer juist in teken staat van keihard werken en geen vrije tijd voor de meeste inwoners. Door het gebrek aan andere inkomstenbronnen dan toerisme zijn dit voor de eilandbewoners dé weken waarin er gewerkt en geld verdiend kan worden. Waar het eiland zich vult met mensen op zoek naar ontspanning, komen de eilandbewoners juist uit hun wintermodus en zweten de winterkilo's eraf.
De meeste mensen hier werken dan ook zes of zeven dagen, met soms een dubbele baan zodat zij de winter spaarpot bij elkaar kunnen harken. Een bijzondere cultuur omdat het vrij intens moet zijn (volgens ons). Kinderen gaan meestal de hele zomer naar opa's en oma's (op het vaste land) omdat pap en mam geen enkel moment van de dag tijd hebben. Mensen lopen zichzelf volledig voorbij, maar ze bijten zich vast aan het feit dat dit hét moment is van arbeid. Klagen hoor je ze niet, ja, over het weer... maar verder dealen ze met dit bestaan. En kijken ze vanaf mei, als alle gekte begint, al uit naar eind oktober. Waar ze weten dat alles dan weer voorbij is en ze weer maanden kunnen ontspannen en tijd met hun kinderen kunnen inhalen.

In hoeverre zijn wij, Branko en Suzan, wat dat betreft ingeburgerd? Vorig jaar kon Suzan geen prettige baan vinden dus vloog ze nog veel naar Nederland. Met dank aan de winter, waarin iedereen die hier woont dus ruimte en tijd heeft voor plezier, ontmoette zij hier en daar een aantal interessante ondernemers. En sinds begin mei is zij bij verschillende werkgevers actief. Ja, ze blijft nu eenmaal houden van afwisseling. Ze werkt een aantal ochtenden per week in een boutique hotel genaamd IbizaZen waar ze (hoe Hollands) met de fiets naartoe kan. Daarnaast draait ze twee dagen op de welbekende Hippiemarkt van Ibiza, typisch Ibiza outfit aan en blije toeristen nog blijer maken met mooi spul uit Ibiza. Ook kan ze haar creabea kant kwijt bij haar oproep baantje bij een stylingbedrijf dat bruiloften, events en o.a. de doop van de zoon van Wesley en Jolanthe Sneijder verzorgde (om jullie even de BN'er voeding te geven). En om haar overige uurtjes in te vullen verzorgd ze de social media van www.huishurenibiza.nl waar zij haar schrijfwerk en foto's tentoon stelt aan iedere toerist die alle ins en outs wil weten van dit eiland.

Branko was de man die direct begon met werken bij aankomst op het eiland bij het Nederlandse villa verhuur bedrijf HuisHurenIbiza. Inmiddels zit hij daar alweer 15 maanden op kantoor met vijf vrouwen. Waar hij begon met vijf dagen werken, is hij sinds mei de gelukkige eigenaar van een vierdaags werk contract. Dit omdat hij het gevoel had dat hij alleen maar als een saaie kantoorpik tussen kantoortantes zat en weinig van het eiland kon beleven of ruimte had om zichzelf verder te ontplooien. En dat was nu juist de wens van dit avontuur. Ruimte en tijd om te ontwikkelen, te genieten en te leren van al het nieuws.
Voor hem, als manusje kan-niet-stil-zitten en een-dag-heeft-toch-36-uur mentaliteit, een hele uitkomst omdat hij op deze manier veel meer toe komt aan zijn innerlijke wensen en groei. Zo vult hij zijn vrije tijd nu dolgraag met sportieve activiteiten (we organiseren volleybal avondjes), komt hij soms zijn spierkracht inzetten bij het stylingsbedrijf waar Suzan werkt of laat hij de dagen eens even lekker op zijn beloop.

Wat betreft privé kunnen de twee alleen maar stellen dat ze blij zijn dat ze zichzelf nog een zomer hebben gegund. Waar de eerste maanden stoeien en zoeken was, voelt het nu dat ze langzaam de vruchten plukken van het eiland. Sociaal hebben ze een leuke groep om zich heen, het huisje is echt een lot uit de loterij, er is voldoende rust en ruimte om bewust te leven, ze hebben inmiddels wat connecties om gratis van het (dure) uitgaansleven te genieten (eindelijk!) en uiteraard maakt dat zonnetje het leven sowieso één groot feest! De laatste weken van het hoogseizoen zijn nu aangebroken, het eiland stroomt alweer wat leger, de temperatuur daalt en de Spanjaarden kunnen niet wachten tot ze van hun zuurverdiende centjes kunnen genieten. En wij? Wij blijven hier waarschijnlijk nog wel even hangen....