Piraterij

De tijd begint te dringen!
Ons visum voor Vietnam loopt maar tot 28 maart. Je mag als toerist namelijk maar 30 dagen in dit prachtige land verblijven.
Oftewel, maatpak klaar.. Tassen inpakken en als de sodemieter mentaal voorbereiden op de lange reis richting het noorden van Vietnam.

Reizen in Azie is enorm makkelijk, in elk plaatsje zijn er voldoende kantoortjes die vervoer aanbieden. En anders is het hotel waar je overnacht niet alleen bruikbaar voor overnachten, maar ze bieden ook altijd allemaal reizen aan, wasservice,trips, strijkservice, en soms zelfs een knipbeurt aan! Jawel, die aziaten zijn van alle markten thuis.

Na een mini onderzoekje naar de goedkoopste rit naar Hanoi zaten we binnen 24 uur weer met onze gat in de slaapbus.
Voor de mensen die mij op Facebook hebben, hebben mogelijk het filmpje gezien. Voor de mensen die dit niet hebben zal ik even verklaren wat je je bij een slaapbus moet voorstellen.

Van buitenaf gezien oogt een slaapbus niet anders als een gewone bus.
Maar eenmaal binnen valt je mond even open.. Drie lange rijen met allemaal soort van stapelbedden voorzien mensen van een rustige en dromerige reis. Uiteraard zijn deze bedden nog voor het toeristen tijdperk geintroduceerd dus met europese lengtematen is geen rekening gehouden. Maar dat wil nog niet zeggen dat het een prima manier van reizen is.

Terwijl jij je de hele nacht in allerlei posities probeerd te wringen om je slaap te vervolgen brengt de chauffeur je op zijn gemak richting bestemming. Zodat je 's ochtendsvroeg fris en kreukelig en toch wel beetje brak op je nieuwe plaats bent aangekomen en helemaal klaar bent voor een nieuw avontuur.

De slaapbus had ons binnen 19 uur afgezet in Hanoi. En daar besloten we, gezien de tijdsdruk en de enorme cowboymassa, meteen de bus te nemen naar Halong Bay. Oftewel na 23 uur door wielen vervoerd te zijn geworden stonden we weer met beide benen op vaste land. Het is even een zit.. Maar hoe geweldig is het dat het allemaal zo makkelijk kan!?

Halong Bay is een uniek gebied in Vietnam waar de kustlijn is voorzien van 2.000 bergen en eilandjes die uit het water steken. Een prachtig en uniek gezicht!

We hadden tijdens onze reis al meerdere malen gehoord dat Noord Vietnamesen zeer verschillen met de mensen uit het zuiden. Of dit nu komt door het andere klimaat, het communisme of gewoon karakter weten we niet maar het was inderdaad wel waar.
Waar in het zuiden overal word gelachen en gezwaaid werden we hier eerder ontweken. Dat maakt uiteraard niet heel veel uit.. Maar ook hebben ze minder behoefte om de toerist te onderhouden.

Zo bleek wel bij de zoektocht naar een goede organisatie die ons mee zou nemen op het water. We hadden verhalen gehoord dat er hoge prijzen voor lage kwaliteit werden gevraagd, en als je beetje op internet rondzocht zakte de moed je in de schoenen bij het lezen van vele slechte reviews. Maar aangezien je niet voor je lol 23 uur in een bus zit, besloten we op goede hoop en een relatief lage prijs toch akkoord te gaan met een organisatie.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee, dat bleek meteen toen we de boot betraden en we allerlei bozen gezichten ontdekten bij onze medereizigers.
De een was een superdeluxe boot beloofd, de ander een zitplaats bij het raam, een andere groep hadden extra geld betaald om een tafel te reserveren voor zes.

Uiteraard was de boot niet zoals op de plaatjes, ging men zitten waar een zitplaats mogelijk was en had je verder weinig meer in te brengen aangezien je op het water zat, zij jouw geld al hebben ontvangen en je weinig in te brengen hebt tegen mensen die gebrekkig engels spreken.

Branko en Suzan giechelde hier een beetje om, dit omdat zij dit al van tevoren wisten. Maar uiteraard probeerde zij ook zo snel mogelijk de hele sfeer op te vrolijken. Want tja, of je nou 135 dollar of 55 dollar hebt betaald voor dezelfde trip. We zitten nu eenmaal op de boot, zijn allen op vakantie en gaan die geweldige eilandjes zien!

Uiteindelijk was het ontzettend gezellig, konden de groep Nieuw Zeelanders lachen om hun eigen domme keuze om zoveel geld neer te leggen voor een trip die veel goedkoper aan andere was verkocht, waaronder aan ons. Het zien van de eilandjes, proeven van schelpdieren en krabben, slapen in een schattig boothutje, grotten bekijken en lol hebben met mensen van over de hele wereld was de investering zeker waard.
Al was er uiteraard voor het geld dat ze ervoor vroegen veel meer uit te halen maar agh... We waren al lang blij dat de boot bleef drijven, de verhalen op internet dat ze je spullen stelen niet klopten in ons geval en we weer een wonderlijk natuurverschijnsel hadden mogen bekijken.