Nacht voor vertrek...
Door: Suzan
Blijf op de hoogte en volg Suzan
13 Februari 2013 | Nederland, Amsterdam
De avond voor vertrek
Paniek, blijdschap, verlangen, spanning, verwachting en tal van dat soort tegenstrijdige emoties gieren al dagen door mijn lichaam.
En nu is het grote moment daar dat ik, voorlopig, mijn laatste nachtrust ga pakken in ons, nu toch wel echte, koude kikkerlandje.
Moet ik daar nu blij of bang van worden?!
Tijdens de aanloop naar een lang vertrek van huis doorloop je al een heel traject. Een zeer interessant traject wat zo'n onderneming als dit het al helemaal waard maakt.
Dit omdat je je leven even niet meer beleefd alsof het 'gewoon' is. Maar je iedere ontmoeting, handeling, omgeving en hebbeding weer even als een uniek moment wil aanschouwen. Omdat je je langzaam bewust gaat maken van het idee dat alles wat nu normaal is, dadelijk allemaal anders kan zijn.
Je dagelijkse rit met die vervelende trein waar je altijd onderweg in slaap valt is nu ineens een sightseeing door eigen land. De IPad van paps is echt een absurd luxe ding. Je agenda is niet meer eindeloos vol met (werk)afspraken maar loopt ten einde bij een bepaalde datum. De ontmoetingen en knuffels met dierbare worden nog intenser door het gevoel ze te gaan missen. Het koude weer of andere irritante eigenschappen van Nederland zijn ineens niet zo erg meer want je weet dat jij er voorlopig geen last meer van hebt. Of wat dacht je van de opluchting van het idee dat je weer even onbereikbaar mag zijn. En je niet meer in paniek hoeft te raken als je je mobiele telefoon twee minuten niet in je directe omgeving hebt gesignaleerd.
Herkenbaar?!
Het zijn van die dagelijkse gemakken waar je als mens in het leven niet bewust van bent of wilt zijn.
Zo'n reis op de planning zet mij in ieder geval weer op scherp.
In plaats van op de robot-stand* door het leven gaan.
*Verklaring robot-stand: stand waarbij ik het te druk heb met alles en daardoor het leven door banjer met oogkleppen op. Gedachten zoals o.a de sportschool die vaker bezocht moet worden, die afspraak met een vriend vanavond waar ik eigenlijk te moe voor ben, mijn voornemen vroeger naar bed te gaan, dat Whatsapp gesprek waar ik nog op moet reageren, die werkklus die ik toch nog wel even zou kunnen doen enzovoort enzovoort, non-stop in mijn hoofd flitsen.
Nu waardeer ik alles meer, maak ik in mijn gedachten foto's van een mooi moment of omgeving, schuif ik wel alles aan de kant om vrienden te ontmoeten en geniet hier ook enorm van en ben ik me bewust van de dagen die o zo snel voorbij gaan.
Zo snel zelfs dat de datum op mijn vliegticket nu ook als datum op mijn mobiel staat aangegeven. Het is echt waar, er staat straks en vliegtuig voor ons klaar om ons naar een totaal onbekende wereld mee te nemen en ons weg te halen bij alles wat ons bekend is...
Vraag me niet waarom.. Maar deze woorden wilde ik graag met jullie delen zo nog even paar uur voor vertrek.
Ik kruip snel mijn vertrouwde warme bedje in en moet nu echt mijn ogen dicht doen; laat het avontuur maar komen! (Zeg ik vol goede moed tegen mezelf;))
Lieve mensen...
Maak er een paar hele mooie weken van!
Geniet van alle leuke momenten, wees bewust van al het moois dat je hebt, neem de kou voor lief en geniet van de mensen om je heen...
En dan zien we elkaar snel weer als de lente er aan komt!
Paniek, blijdschap, verlangen, spanning, verwachting en tal van dat soort tegenstrijdige emoties gieren al dagen door mijn lichaam.
En nu is het grote moment daar dat ik, voorlopig, mijn laatste nachtrust ga pakken in ons, nu toch wel echte, koude kikkerlandje.
Moet ik daar nu blij of bang van worden?!
Tijdens de aanloop naar een lang vertrek van huis doorloop je al een heel traject. Een zeer interessant traject wat zo'n onderneming als dit het al helemaal waard maakt.
Dit omdat je je leven even niet meer beleefd alsof het 'gewoon' is. Maar je iedere ontmoeting, handeling, omgeving en hebbeding weer even als een uniek moment wil aanschouwen. Omdat je je langzaam bewust gaat maken van het idee dat alles wat nu normaal is, dadelijk allemaal anders kan zijn.
Je dagelijkse rit met die vervelende trein waar je altijd onderweg in slaap valt is nu ineens een sightseeing door eigen land. De IPad van paps is echt een absurd luxe ding. Je agenda is niet meer eindeloos vol met (werk)afspraken maar loopt ten einde bij een bepaalde datum. De ontmoetingen en knuffels met dierbare worden nog intenser door het gevoel ze te gaan missen. Het koude weer of andere irritante eigenschappen van Nederland zijn ineens niet zo erg meer want je weet dat jij er voorlopig geen last meer van hebt. Of wat dacht je van de opluchting van het idee dat je weer even onbereikbaar mag zijn. En je niet meer in paniek hoeft te raken als je je mobiele telefoon twee minuten niet in je directe omgeving hebt gesignaleerd.
Herkenbaar?!
Het zijn van die dagelijkse gemakken waar je als mens in het leven niet bewust van bent of wilt zijn.
Zo'n reis op de planning zet mij in ieder geval weer op scherp.
In plaats van op de robot-stand* door het leven gaan.
*Verklaring robot-stand: stand waarbij ik het te druk heb met alles en daardoor het leven door banjer met oogkleppen op. Gedachten zoals o.a de sportschool die vaker bezocht moet worden, die afspraak met een vriend vanavond waar ik eigenlijk te moe voor ben, mijn voornemen vroeger naar bed te gaan, dat Whatsapp gesprek waar ik nog op moet reageren, die werkklus die ik toch nog wel even zou kunnen doen enzovoort enzovoort, non-stop in mijn hoofd flitsen.
Nu waardeer ik alles meer, maak ik in mijn gedachten foto's van een mooi moment of omgeving, schuif ik wel alles aan de kant om vrienden te ontmoeten en geniet hier ook enorm van en ben ik me bewust van de dagen die o zo snel voorbij gaan.
Zo snel zelfs dat de datum op mijn vliegticket nu ook als datum op mijn mobiel staat aangegeven. Het is echt waar, er staat straks en vliegtuig voor ons klaar om ons naar een totaal onbekende wereld mee te nemen en ons weg te halen bij alles wat ons bekend is...
Vraag me niet waarom.. Maar deze woorden wilde ik graag met jullie delen zo nog even paar uur voor vertrek.
Ik kruip snel mijn vertrouwde warme bedje in en moet nu echt mijn ogen dicht doen; laat het avontuur maar komen! (Zeg ik vol goede moed tegen mezelf;))
Lieve mensen...
Maak er een paar hele mooie weken van!
Geniet van alle leuke momenten, wees bewust van al het moois dat je hebt, neem de kou voor lief en geniet van de mensen om je heen...
En dan zien we elkaar snel weer als de lente er aan komt!
-
13 Februari 2013 - 13:18
Wilma:
Jullie zijn vertrokken! Vanmorgen nog even de malariapillen opgehaald (wel nemen Suzan!). Daarna met de families afscheid genomen op Schiphol We zullen jullie missen, maar lang leve de moderne techtniek met alle mogelijkheden voor berichten en contact.
Ik heb nog uit het raam gekeken of jullie over ons huis zouden vliegen, maar ik denk dat je een andere kant bent opgegaan. Heel veel plezier met nieuwe andere culturen, vreemde landen en gewoontes. Ik verheug me op al jullie verhalen. Ja ach, ouders blijven bezorgd, maar jullie zijn volwassen mensen met reiservaring, pas goed op elkaar dan komt het wel goed.
Wilma -
13 Februari 2013 - 18:16
Christien:
Leuk om te lezen!! Geniet van jullie reis en van alles wat jullie gaan meemaken :D Xx -
13 Februari 2013 - 19:12
Aad:
Ja, jullie zijn al weer ruim 7 uurtjes onderweg, als het nog klopt komen jullie om 3.00 uur Nederlandse tijd aan, dan is het voor jullie 9.00 uur in de ochtend. Dan heb je wel een hele dag voor de boeg, als je tenminste geslapen heb in het vliegtuig.
Ga lekker genieten van een vreemde omgeving, cultuur en de mensen.
Hou elkaar ook goed in de gaten(bezorgdheid noemen wij dat). -
14 Februari 2013 - 13:09
Nadi:
Spannend!! Ik bedenk mij ook nu dat ik jouw berichten niet kan blijven lezen, omdat ik straks natuurlijk zelf jullie kant op vlieg haha! Maar Branko en Suzan, geniet! En wij spreken elkaar zeer snel :) Je eerste attractie is in ieder geval geslaagd: Het arriveren in Bangkok, hurray!
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
