Waarom?!
Door: Suzan de Groot
Blijf op de hoogte en volg Suzan
16 Augustus 2015 | Spanje, Ibiza
‘We schijnen het gelukkigst te zijn als de basis goed is: gezondheid, voldoende inkomen voor eten en een dak boven het hoofd, kunnen zorgen voor familie. In Nederland scoren we daarin hoog, maar ik verbaas me soms over hoe ongelukkig we vaak zijn. Daar betrap ik mezelf vaak ook op. Denk ik: Dessing, Dessing, ga je lopen schamen in de hoek. We hebben hier zoveel. En tegelijk zo veel om boos over te zijn en om over te klagen. Terwijl we hier een leven leiden, waar veel mensen alleen maar van kunnen dromen. Allemaal clichés natuurlijk, maar reizen is zo goed om je dat te realiseren.’
Een citaat uit een interview met Floortje Dessing, het is haar antwoord op de vraag: Door al die reizen weet je vast waar de gelukkigste mensen wonen? Het werd naar me doorgestuurd via Whatsapp door mijn moeder. Of dit herkenbaar voor me was?! En of… ik had het kunnen zeggen!
Want, je vraagt je vast af; waarom zouden mensen die alles op orde hebben in Nederland, vertrekken naar het buitenland? Een leuk appartement in het centrum, beide een goed salaris, leuke vrienden en hobby’s én ze hebben elkaar. Als je rond de 25 jaar bent is dat toch precies wat je had gehoopt bereikt te hebben toen je nog in de poepluiers lag?
Waarom verlaten jullie dan dit alles en verruilen jullie het voor een geheel nieuw leven waar nog niets is, niemand je kent en er geen enkele zekerheid tot succes aanwezig is?
Waarom? Dat is een vraag die ik geregeld krijg, geregeld probeer te beantwoorden en iedere keer weer besef dat dit niet tot de kern te beantwoorden is. Want wat zeg je tegen een persoon tegenover je die je dit vraagt, die haar/zijn leven neemt zoals het komt? Die carrière als een doel in het leven op zich ziet? Hoe leg je dit vrienden uit, die zich mogelijk tekort gedaan voelen door je vertrek? Hoe kan je een land waar alles verzekerd, genezen en betaald kan worden toch willen verlaten?
Wat maakt een mens nu echt gelukkig?
Feitelijk blijkbaar een goede basis van gezondheid, inkomen voor eten en een thuis. Maar waarom danst dan niet iedereen ’s ochtends zijn bed uit in Nederland? Waarom lopen er niet alleen maar stralende mensen over straat? Waarom zijn we dan niet allemaal blij voor en met elkaar? Waarom houden we ervan om ellende te lezen en te horen in de media? Waarom communiceren we meer met onze telefoon dan in het echte leven? Waarom zijn we niet meer blij om ouder te kunnen worden, maar knutselen we het hele lijf vol troep om de eeuwige jeugd te bewaren? Waarom zijn er zoveel burn-outs, zoekende twintigers, bestempelde tieners en overprikkelde baby’s?
Ik loop op de zoveelste dag in mijn perfecte Nederlandse leventje en besef dat ik zit te mokken. Me stoor aan mijn medemens en geen ruimte in mijn hoofd heb om mezelf en mensen om mij heen gelukkig te maken; dát terwijl ik alles heb om gelukkig te zijn!
Een ander gaat mogelijk akkoord dat het sceptisch, negatief en verbittert raakt en dit graag aan de buitenwereld uitstraalt en deelt.
Voor mij, en wonderbaarlijk voor mijn soulmate Branko geldt precies hetzelfde, is dit geen optie.
Geluk zit hem wat mij betreft niet in status, geld of zekerheid. Geluk zit in; dingen die uit niets voortkomen zoals een aardig gebaar of een zonsopgang. De ruimte in je hoofd om pure, mooie dingen te beleven en te onthouden. Het oog voor je medemens, weten dat je elkaar nodig hebt en dit ook met plezier aanvaart.
Dat pure gevoel van leven bereik ik alleen, door terug te gaan naar de basis.
Daar de antwoord op de vraag: Waarom?
Comfortzone verlatend, zekerheden laten vieren, onbekende werelden instappen, bekendheid en betrouwbaarheid loslatend, nieuwe mensen en culturen ontmoeten; geven mij het gevoel van ruimte om ‘opnieuw’ te proberen het ‘geluk’ te zien en voelen.
Ik kan niemand de schuld geven als iets niet lukt want er is nog niemand, ik kan niet boos worden op het land want dat ken ik niet, ik kan me niet verschuilen achter mijn drukke leventje want dat bestaat nog niet, ik kan niet vasthouden aan mijn gewoontes want culturen verschillen. Het enige wat je hebt is een kleine hoeveelheid spullen, elkaar als rots in de branding en veilige haven, maar je hebt vooral jezelf.
Het is misschien een naïeve droomwereld: maar door te durven doen, door dromen waar te maken, door de wereld te ontdekken op haar mooist en op haar lelijkst, op haar best en op haar slechts… hoop ik als mens op een dag puur en onbevangen gelukkig te kunnen zijn met alles wat is en vanuit mijn eigen tevredenheid de wereld om mij heen daarmee te besmetten.
En of ik dat nu ga zitten zijn in Afrika, Azië, Curacao, Ibiza of blijk ik het pure geluk pas echt te beleven in een of ander gat in Nederland….
Voor mij is negatief, ondankbaar en ontevreden zijn geen optie op deze prachtige wereld die zoveel te bieden heeft in mens, natuur en cultuur.
Ik hoop voor jou ook niet?!
-
16 Augustus 2015 - 19:55
Mark:
WoW, dank je wel dat je je verhaal en visie met mij (ons) hebt willen delen. Ik krijg er energie van te horen dat je jezelf durft uit te dagen en geen genoegen neemt met de mindset van velen.
Ik weet dat het mogelijk is om elke dag te kunnen bekijken vanuit een positieve blik en te waarderen wat er is en dit ook te delen met anderen en hen hiermee te inspireren.
Ik volg trainingen (essence trainingen.nl) waarin ik mezelf train te kijken naar oplossingen ipv te mokken op wat niet goed is. En te focussen op wat ik heb ipv naar wat ik niet heb.
Momenteel ben ik voor een werkgever een nieuwe afdeling aan het opzetten waar ik een plek wil creëeren waar alle mensen de ruimte krijgen om te kunnen groeien, waar we fouten zichtbaar maken en hier gezamenlijk van leren.
Het wordt niet alleen een fijne werkplek, maar ook een plek waar mensen energie krijgen en dit S avonds ook mee naar huis toe nemen.
Ik wens jullie al het goede!
Mark
-
16 Augustus 2015 - 22:52
Clazien:
Bedankt voor je mooie" DingDong " tekst zo op deze zondagavond. Fantastisch hoe jullie alles ervaren en hoe jij dit weet te verwoorden. Veel succes met alles.
Adios, Clazien
-
19 Augustus 2015 - 00:42
Anouk:
Fantastisch geschreven. Mooi om te zien dat je je schrijven met ons deelt.
Heerlijk om te lezen en ik hoop op nog meer verhalen.. X -
19 Augustus 2015 - 19:46
Myrthe:
Wat toch weer een geweldig, inspirerend verhaal!! Vind het echt mooi hoe jullie het toch weer voor elkaar boksen. Geniet er nog heerlijk van.
Groetjes Myrthe -
24 Augustus 2015 - 23:33
Cas:
Erg mooi geschreven. De stap om iets anders te gaan doen en het avontuur op te zoeken vind ik erg knap. Zelf twijfel ik soms ook wel een maar meestal blijft het bij gedachten. Hadden jullie al contacten daar om het makkelijker te maken?
Gr Cas (oud teamgenoot Branko)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
