En we hebben een woonboot....
Door: Suzan
Blijf op de hoogte en volg Suzan
06 November 2014 | Indonesië, Komodo
En we hebben een woonboot, hij vaart over de Indische oceaan...
Oeps, volgensmij ging dat liedje anders als dat ik zojuist zing.
Maar terwijl jullie hem op de juiste manier nu in je hoofd afspelen (...hij ligt aan de Amstel.. ik hoor hem jullie zingen:p) varen wij rustig door op onze piratenboot naar onze volgende bestemming in Indonesië.
Na een aantal dagen heerlijk genoten te hebben van reggae muziek, verse kokosnoten drinken en luieren op het strand op Gili Trawangan hebben we op advies van vele enthousiastelingen de boottocht naar Flores geboekt. Drie dagen en twee nachten op een grote boot over de oceaan. Je kan je voorstellen, wij, als twee van kleins af aan al, misselijk wordende mensen bij iedere drempel op de weg hebben een drempel overwonnen! Toepasselijke woordspeling vind je niet;).
Met een groot voorraad reispillen en een goed vertrouwen op zak vertrekken we per miniboot van ons kleine favoriete eiland en gaan een nieuw avontuur tegemoet. Dag 1 stond in het teken van west naar oost Lombok rijden met daartussen wat stops voor de nodige beenstrekkingen en sightseeing. Zo werd het paleis van de koning bezocht, wat zeer imposant was en interessant door zijn harem zwembad dat hij vanaf zijn balkon had laten aanleggen. Helaas waren de dames verruilt voor een stel vissen maar toch.. de inbeelding van deze situatie maakte het al tot een geslaagde eerste stop.
Er werden ons lokale talenten getoond zoals mandvlechten en pottenbakken.
Onderweg kregen we heel wat informatie over het eiland en de tradities in Lombok. Als je hier wilt trouwen bijvoorbeeld, kidnap je de vrouw die je op het oog hebt voor een aantal dagen. Je bezoekt de ouders van de dame met de melding dat je hun dochter hebt gekidnapt en daarmee de goedkeuring van de ouders wilt om te trouwen. Vanuit sociale status gezien zegt de familie vrijwel altijd dat dit goed is. Het huwelijk zelf inclusief feest kost nog geen €100. Dit is onder andere de oorzaak dat sommige mannen wel vijf keer zijn getrouwd en het record nu staat op een week huwelijk. Maar dat wil niet zeggen dat het geen feest is. Waar wij in Nederland stilletjes in ondertrouw gaan. Moet hier het toekomstige paar over straat door hun stad lopen met veel muziek en bekijks van de inwoners.
En laten wij nu net zo'n huwelijks aankondiging tegenkomen! Nieuwsgierig als we zijn volgen we de enorme stoet mensen. Zodra we ontdekt worden als twee in het chloor gevallen mensen, worden we onthaalt met dans en een hoop gezegend water. Vrolijk dansen we met ze mee en wensen het toekomstige bruidspaar op die manier veel geluk. Uiteindelijk ontsnappen we aan de enorme hoeveelheid aan 'selfies' die de bevolking met ons wil nemen. Lees: alle dames vliegen Branko aan en willen tientallen foto's met hem en de mannelijke aanwezige doen precies hetzelfde met Suzan.
Met een groep van 20 mensen van over de hele wereld stappen we aan boord van ons onderkomen voor de komende drie dagen. Een houten boot van ongeveer 20 meter.
Slapen onder de sterrenhemel en de maan als zaklamp in de nacht.
Terwijl wij in coma liggen door onze primatourtjes vaart de kapitein ons kilometers door de nacht naar onze eindbestemming Flores.
Onderweg een aantal prachtige snorkelstops gemaakt, Komodo varanen van heel dichtbij bekeken. Voor jullie info: een van de laatst bestaande dinosaurus afgeleide dieren die ook mensen eten *slik*. Je begrijpt, mijn voorkeur lag bij de prachtig gekleurde, onschuldige visjes onder water dan die mens etende lelijke dieren die ineens overal vandaan bleken te komen toen wij er midden in stonden.
Na drie zeer gezellige, informatieve en ontspannen dagen op de boot en twee rustige nachten (we zijn de zee enorm dankbaar dat zij zich zo koest heeft weten te houden) komen we aan in Flores.
Wat zal ons volgende avontuur zijn?
Je leest het de volgende keer weer op brankosuzan.waarbenjij.nu
Oeps, volgensmij ging dat liedje anders als dat ik zojuist zing.
Maar terwijl jullie hem op de juiste manier nu in je hoofd afspelen (...hij ligt aan de Amstel.. ik hoor hem jullie zingen:p) varen wij rustig door op onze piratenboot naar onze volgende bestemming in Indonesië.
Na een aantal dagen heerlijk genoten te hebben van reggae muziek, verse kokosnoten drinken en luieren op het strand op Gili Trawangan hebben we op advies van vele enthousiastelingen de boottocht naar Flores geboekt. Drie dagen en twee nachten op een grote boot over de oceaan. Je kan je voorstellen, wij, als twee van kleins af aan al, misselijk wordende mensen bij iedere drempel op de weg hebben een drempel overwonnen! Toepasselijke woordspeling vind je niet;).
Met een groot voorraad reispillen en een goed vertrouwen op zak vertrekken we per miniboot van ons kleine favoriete eiland en gaan een nieuw avontuur tegemoet. Dag 1 stond in het teken van west naar oost Lombok rijden met daartussen wat stops voor de nodige beenstrekkingen en sightseeing. Zo werd het paleis van de koning bezocht, wat zeer imposant was en interessant door zijn harem zwembad dat hij vanaf zijn balkon had laten aanleggen. Helaas waren de dames verruilt voor een stel vissen maar toch.. de inbeelding van deze situatie maakte het al tot een geslaagde eerste stop.
Er werden ons lokale talenten getoond zoals mandvlechten en pottenbakken.
Onderweg kregen we heel wat informatie over het eiland en de tradities in Lombok. Als je hier wilt trouwen bijvoorbeeld, kidnap je de vrouw die je op het oog hebt voor een aantal dagen. Je bezoekt de ouders van de dame met de melding dat je hun dochter hebt gekidnapt en daarmee de goedkeuring van de ouders wilt om te trouwen. Vanuit sociale status gezien zegt de familie vrijwel altijd dat dit goed is. Het huwelijk zelf inclusief feest kost nog geen €100. Dit is onder andere de oorzaak dat sommige mannen wel vijf keer zijn getrouwd en het record nu staat op een week huwelijk. Maar dat wil niet zeggen dat het geen feest is. Waar wij in Nederland stilletjes in ondertrouw gaan. Moet hier het toekomstige paar over straat door hun stad lopen met veel muziek en bekijks van de inwoners.
En laten wij nu net zo'n huwelijks aankondiging tegenkomen! Nieuwsgierig als we zijn volgen we de enorme stoet mensen. Zodra we ontdekt worden als twee in het chloor gevallen mensen, worden we onthaalt met dans en een hoop gezegend water. Vrolijk dansen we met ze mee en wensen het toekomstige bruidspaar op die manier veel geluk. Uiteindelijk ontsnappen we aan de enorme hoeveelheid aan 'selfies' die de bevolking met ons wil nemen. Lees: alle dames vliegen Branko aan en willen tientallen foto's met hem en de mannelijke aanwezige doen precies hetzelfde met Suzan.
Met een groep van 20 mensen van over de hele wereld stappen we aan boord van ons onderkomen voor de komende drie dagen. Een houten boot van ongeveer 20 meter.
Slapen onder de sterrenhemel en de maan als zaklamp in de nacht.
Terwijl wij in coma liggen door onze primatourtjes vaart de kapitein ons kilometers door de nacht naar onze eindbestemming Flores.
Onderweg een aantal prachtige snorkelstops gemaakt, Komodo varanen van heel dichtbij bekeken. Voor jullie info: een van de laatst bestaande dinosaurus afgeleide dieren die ook mensen eten *slik*. Je begrijpt, mijn voorkeur lag bij de prachtig gekleurde, onschuldige visjes onder water dan die mens etende lelijke dieren die ineens overal vandaan bleken te komen toen wij er midden in stonden.
Na drie zeer gezellige, informatieve en ontspannen dagen op de boot en twee rustige nachten (we zijn de zee enorm dankbaar dat zij zich zo koest heeft weten te houden) komen we aan in Flores.
Wat zal ons volgende avontuur zijn?
Je leest het de volgende keer weer op brankosuzan.waarbenjij.nu
-
06 November 2014 - 07:19
Liesbeth:
Wat een heerlijk verhaal,ik kan het zo voor mij zien.
Geniet nog maar lekker verder. -
06 November 2014 - 08:21
Jilles:
Heeey hallo daar wat een super leuk verhaal jullie maken zo te zien weer zat bijzondere dingen mee.. Ik zie het inderdaad ook allemaal zo voor me.
Big hug xx -
06 November 2014 - 18:06
Aad:
Wat een avonturiers zijn julli ook he. Nemen de gok om met een kleinbootje de oceaan op te gaan. Nemen voor de zekerheid pillen in om maar niet de vissen hoeven te voeren. Erg spannend allemaal. Wij gaan straks naar Monique de feestje, gezellig hoor(heelaas zonder jullie)
Dit weekend slapers, zwager Wim is 70 geworden. Onze nieuwe auto staat morgen bij de garage even kijken uit nieuwsgierigheid. De tijd gaat alweer hard, geniet er lekker van en tot de volgende mail.
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
06 November 2014 - 20:17
José:
Wat een ervaringen Suzan, ontzettend leuk. Geniet verder, samen met Branco! -
10 November 2014 - 10:09
Anouk:
Leuk Suuz en Branko!! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
